روپوش اتاق عمل (Operative Room Attire) یا به اختصار "ORA"، لباس‌هایی هستند که کارکنان بهداشتی و پزشکی در هنگام انجام عمل جراحی بر روی بیمار می‌پوشند. استفاده از روپوش اتاق عمل به دو دلیل اساسی است: اولاً، به منظور کاهش خطر آلودگی به عفونت‌های بیمارستانی و دوماً، به منظور حفاظت از پوست و لباس کارکنان بهداشتی در برابر آلودگی و خطرات احتمالی از مواد شیمیایی و خون.
روپوش اتاق عمل شامل چندین قسمت است که شامل یک لباس بالا (کت)، لباس پایین (شلوار)، کاپشن، کفش، کلاه، نوار کمر، دستکش و ماسک است. این لباس‌ها به طور کلی از موادی ساخته شده اند که قابل شستشو و ضد عفونت هستند. همچنین برخی از روپوش اتاق عمل دارای ویژگی‌هایی مانند جلوگیری از ترشحات بدنی، تنفس آسان و جلوگیری از گسترش آلودگی هستند.
بله، روپوش اتاق عمل برای جراحی‌های مختلف ممکن است متفاوت باشد. به طور کلی، روپوش اتاق عمل بر اساس نوع جراحی، مدل و نوع پوشیدنی های دیگر که کارکنان بهداشتی ممکن است در هنگام عمل جراحی پوشیده باشند، تنظیم می‌شود.
به عنوان مثال، برای جراحی‌های قفسه سینه، روپوش اتاق عمل ممکن است شامل یک کاپشن پوشیده شده باشد که دکمه‌های جلویی داشته باشد تا کارکنان بهداشتی بتوانند به راحتی پوشیدن و خارج کردن آن را انجام دهند. همچنین، برای جراحی‌های ارتوپدی، روپوش اتاق عمل ممکن است شامل یک پوشش سری برای پوشاندن موهای بلند باشد تا آن‌ها از محل عمل جراحی دور باشند و جلوی انتقال عفونت از سر به بیمار را بگیرد.
با این حال، در هر صورت، هدف از استفاده از روپوش اتاق عمل، حفظ بهداشت و جلوگیری از انتقال عفونت‌ها به بیمار و کارکنان بهداشتی است.
ترگال یک نوع پارچه است که برای ساخت روپوش اتاق عمل استفاده می‌شود. این پارچه از الیاف پلی استر و نایلون ساخته شده است و دارای ویژگی‌هایی مانند عدم نفوذ آب و خون، مقاومت در برابر شکستن، سایش و پاره شدن، ضد الکتریسیته ساکن و ضد عفونت است. همچنین، ترگال انعطاف پذیری و راحتی در پوشیدن را نیز داراست.
ترگال در سه نوع مختلف یعنی خالص، مخلوط و پلی‌کتون تولید می‌شود. ترگال خالص فقط از الیاف پلی استر تولید می‌شود، ترگال مخلوط شامل مقادیر مختلطی از الیاف پلی استر و نایلون است و ترگال پلی‌کتون شامل الیاف پلی استر، نایلون و الیاف مقاوم در برابر مواد شیمیایی است.
انتخاب نوع ترگال مناسب برای ساخت روپوش اتاق عمل بستگی به نیازهای خاص هر مرکز پزشکی و نوع جراحی دارد. به طور کلی، ترگال خالص برای جراحی‌های کم خطر و ترگال پلی‌کتون برای جراحی‌های بزرگتر و پیچیده‌تر استفاده می‌شود.
